۲۲ خرداد ۱۳۹۸ 0 دیدگاه

تشخیص کم شنوایی

تشخیص زودهنگام و توانبخشی کم شنوایی در نوزادان و خردسالان، اهمیت ویژه ای دارد. شواهد موجود نشان می دهد که هرگاه کم شنوایی نوزادان دارای آسیب شنوایی حسی -عصبی مادرزادی در شش ماه نخست زندگی تشخیص داده شود و مداخله توانبخشی بموقع در مورد آن ها انجام پذیرد، پیشرفت گفتاری و زبانی قابل ملاحظه ای در مقایسه با کودکانی که دیرتر تشخیص داده شده و دیرتر توانبخشی شوند، در آن ها دیده می شوند.

تشخیص زودهنگام کم شنوایی در کودکان دارای سن بیشتر نیز اهمیت دارد؛ زیرا عدم تشخیص بموقع ممکن است موجب انزوا و اختلالات درکی و شناختی و عدم ارتباط مناسب در افراد شوند. این کودکان متهم به داشتن مشکلات رفتاری می شوند و احتمالاً نوع کمک مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند.

احتمالاً والدینی که به کم شنوایی نوزادان و خردسالان خود مشکوک می شوند و یا نزدیکان، دایه و یا پرستاری که در تماس مستقیم با کودک هستند و به عملکرد طبیعی شنوایی و زبانی کودکی مشکوک هستند، می توانند پاسخ کودک به اصوات را با کودکان دیگر مقایسه کرده و شک خود به کم شنوایی کودک را بیان کنند. تمام این شک ها باید جدی گرفته شوند و ضروری است شنوایی کودک توسط شنوایی شناس مورد ارزیابی و سنجش قرار گیرد.

یکی از روش های غربالگری شنوایی انجام آزمون های غربالگری می باشد.

آزمایش های غربالگری را می توان در سنین مختلف و براساس میزان رشد کودک/نوزاد اجرا کرد. اجرای چنین آزمایش هایی مستلزم آموزش مراقبین سلامت می باشد. برای برانگیختن یک تغییر رفتاری در نوزاد، یک صدای بلند لازم است، بنابراین غربالگری شنوایی در این سن نیاز به اجرای آزمایش های تخصصی فیزیولوژیک و الکتروفیزیولوژیک دارد.

غربالگری شنوایی نوزادان

آزمایش هایی که برای تشخیص کم شنوایی در نوزادان بوجود آمده است همگی فیزیولوژیک و الکتروفیزیولوژیک هستند. این آزمون ها، رفتاری نبوده و شامل پاسخ های شنوایی ساقه مغز و/ یا گسیل های صوتی گوش می شوند.

گسیل های صوتی گوش (OAE):

امواج صوتی هستند که توسط سلول های مویی خارجی در حلزون گوش داخلی در پاسخ به یک سیگنال صوتی ایجاد می شود و حاصل حرکات بسیار ریز مکانیکی بدنه سلول های مویی خارجی می باشد.

آزمون پاسخ شنوایی ساقه مغز (ABR):

در این آزمون، پاسخ سیستم شنوایی نسبت به صوت آزمایش از طریق سه الکترود واقع بر سطح جمجمه ثبت می شوند.

برنامه غربالگری نوزادان

گسیل های صوتی گوش اغلب در گام نخست برای غربالگری شنوایی نوزادان به کار می رود. در برخی از برنامه های غربالگری نوزادانی که هیچ پاسخی را در این آزمون نداشته باشند، یک ماه بعد مجدداً مورد آزمون قرار می گیرند. در صورت عدم وجود پاسخ مناسب نوزاد برای انجام آزمون ABR، ارجاع داده می شود. نوزادانی که دارای عوامل خطر هستند، علاوه بر انجام غربالگری با گسی لهای صوتی شنوایی اجرای آزمون ABR در مورد آنها الزامی می باشد.

غربالگری شنوایی شیرخواران و کودکان

وقتی نوزادی به سن رشدی (در مقابل سن تقویمی) شش ماهگی رسید، ممکن است از آزمون های رفتاری شنوایی استفاده شود. نوزادانی که در این سطح رشدی نیستند و نوزادانی که دارای بیش از یک نوع ناتوانی هستند، با استفاده از روش هایی که در بالا توضیح داده شد (آزمون های فیزیولوژیک و الکتروفیزیولوژیک)، مورد ارزیابی قرار می گیرند. اتاق های مورد استفاده برای اجرای این آزمو ن ها باید بسیار ساکت و آرام باشند.

آزمون حواس پرتی:

در صورتی که نوزاد قادر باشد بنشیند و بچرخد و منبع صدا را مکان یابی کند، این آزمون انجام می شود. در این آزمون نوزاد را رو به جلو بر روی زانوی یک فرد قرار می دهند و یک عامل حواس پرت کننده با استفاده از اسباب بازی، توجه نوزاد را کنترل می کند. آزمون گر سیگنال های صوتی را از فاصله یک متری و زاویه ۴۵ درجه از پشت سر و هم سطح با گوش و با قرار گرفتن در پشت نوزاد، ارائه میکند.

ادیومتری با تقویت بینایی:

تجهیزات مورد نیاز برای این تست یک منبع صدا و یک اسباب بازی روشن شونده یا نور چشمک زن است. ابتدا، هر زمان که صدا می شنود، یک لامپ برای کودک روشن می شود. وقتی کودک یاد گرفت که با شنیدن هر صدا، به لامپ نگاه کند، می توان خود آزمون را آغاز نمود، یعنی وقتی نوزاد شرطی شد. در آزمون، ابتدا صدایی ارائه می شود و لامپ فقط زمانی روشن می شود که نوزاد به آن نگاه کند.

آزمون صوتی نجوا:

آزمون نجوا، تنها آزمونی است که هم در کودکان و هم بزرگسالان قابل اجرا است . انجام این آزمون با استفاده از گفتن عدد-کلمه و ترکیب عدد و حرف قابل انجام است.

ادیومتری صوت خالص:

غربالگری شنوایی در بزرگسالان می تواند با استفاده از ادیومتری صوت خالص انجام شود . اصوات خالص با استفاده از هدفون ارائه می شوند. در کودکان این آزمون با استفاده از محرکات شرطی کننده و یا بازی گونه و یا ادیومتری با استفاده از محرکات تقویت بینایی اجرا می شود.

تیمپانومتری

این آزمون مربوط به بررسی گوش میانی است و آزمون شنوایی محسوب نمی شود. این آزمون اغلب علاوه بر آزمون های شنوایی در کودکان و بزرگسالان و به منظور کمک به تعیین نوع کم شنوایی بکار می رود. تمپانومتری می تواند نشان دهد که آیا گوش میانی طبیعی است یا دارای مایع سروز می باشد، آیا پارگی پرده وجود دارد، آیا لوله تهویه کار گذاشته شده بخوبی عمل می کند یا مسدود شده است.

خلاصه

تشخیص کم شنوایی و توانبخشی زودهنگام افراد مبتلا بسیار با اهمیت است. آزمون هایی برای غربالگری و انداز ه گیری میزان و نوع کم شنوایی در نوزادان، خردسالان، کودکان و بزرگسالان در دسترس می باشد. همه این آزمون ها به تجهیزات گران قیمت نیاز ندارند، ولی همه آن ها قبل از اجرا نیازمند آموزش هستند.

 

مرکز تبسم پیشتاز انجام طرح تکمیلی غربالگری شنوایی کودکان در استان خوزستان می باشد.